دادخواست طلاق توافقی
اینجانبان به موجب عقدنامه رسمی به تاریخ 14/6/1372 به عقد زوجیت یکدیگر در آمده‌ایم و حاصل ازدواجمان 2 فرزند به نام‌های علی 12ساله و خاطره 9ساله می‌باشد، حالیه به لحاظ اختلافات موجود فی‌مابین و عدم تفاهم اجتماعی و رفتاری قادر به ادامه زندگی مشترک نبوده و ادامه زندگی برایمان غیرقابل تحمّل شده است. علیهذا با تقدیم دادخواست مستنداً به ماده واحده قوانین و مقررات طلاق و ماده 8 قانون حمایت خانواده و به لحاظ توافق در زمینه مهریه که مبلغ 3 میلیون و پانصد هزار تومان آن نقداً به خوانده (زوجه) پرداخت شده و مبلغ 3 میلیون تومان دیگر به صورت توافقی قابل پرداخت می‌باشد و نیز حضانت فرزندان که بر عهده زوج می‌باشد صدور گواهی عدم امکان سازش به جهت اجرای صیغه طلاق مورد استدعاست.
گردشکار طلاق توافقی
پرونده به شعبه ….دادگاه خانواده ارجاع و پس از ثبت، دستور تعیین وقت و ابلاغ آن به طرفین صادر می‌گردد.
در تاریخ 14/10/1402 در وقت فوق‌العاده جلسه شعبه 243 دادگاه خانواده تشکیل می‌شود و زوجین نیز حضور دارند. زوجه اعلام می‌دارد به دلیل اختلافات بعمل آمده توانایی ادامه زندگی مشترک را نداریم و پس از مشورت با هم تصمیم به طلاق گرفتیم و حاضرم مبلغی از مهریه‌ام را ببخشم و بقیه را مطالبه می‌کنم و جهزیه‌ام را هم دریافت نموده‌ام و دیگر مطالبه‌ای ندارم. زوج هم اعلام می‌دارد با طلاق مؤافق است.
دادگاه در جلسه اوّل سعی بر سازش فی‌مابین نمود لیکن سازش حاصل نشد، لذا وفق مقرّرات ماده واحده اصلاح قوانین و مقررات طلاق قرار ارجاع امر به داوری را صادر می‌کند.
در تاریخ 17/10/1402 خانم م. ی مشاور خانواده به عنوان داور مرضی‌الطرفین در پی ارجاع امر به ایشان، اعلام می‌دارد ادامه زندگی مشترک برای طرفین امکانپذیر نمی‌باشد.
دادگاه دستور تست بارداری توسط معاینه پزشکی را صادر می‌کند. پزشکی قانونی پس از آزمایش بعمل آمده و بنابر اعلام خود زوجه، وی را غیرباردار اعلام می‌کند.
در تاریخ 25/10/1402 طرفین هر کدام یک داور به دادگاه معرفی نموده‌اند و داورها نیز اعلام نمودند طرفین قادر به ادامه زندگی نیستند و با هم توافق نموده‌اند.
در تاریخ 30/10/1402 دادگاه در وقت فوق‌العاده تشکیل است و با توجّه به نظریه داورها، مبادرت به انشاء رأی می‌نماید.
رأی دادگاه با موضوع طلاق توافقی
در این پرونده آقای صنوبری و خانم شهلا توکلی طرقی دادخواستی مبنی بر تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش جهت طلاق توافقی تقدیم دادگاه نموده‌اند و با توجّه به محتویات پرونده ضمن احراز رابطه زوجیت به موجب تصویر مصدّق سند ازدواج و اقرار زوجین، تلاش دادگاه و داوران منتخب جهت ایجاد صلح و سازش میان طرفین منتج به نتیجه نگردید و طرفین اصرار بر طلاق دارند، دادگاه به استناد ماده واحده اصلاح مقررات طلاق و آیین‌نامه اجرایی آن و ماده 1145 و 1146 قانون مدنی گواهی عدم امکان سازش میان طرفین صادر و اعلام می‌دارد طرفین ظرف 3 ماه پس از قطعیت حکم فرصت دارند به دفترخانه مراجعه و ضمن اجرای صیغه طلاق آنرا ثبت نمایند. نوع طلاق خلعی و بائن می‌باشد. زوجه با محاسبه مهریه به نرخ روز مبلغ یک میلیون تومان آنرا بذل و باقیمانده مبلغ چهل میلیون تومان رامطالبه می‌کند و زوج قبول بذل نمود. حضانت فرزندان مشترک با زوج می‌باشد و زوجه در روزهای پنج‌شنبه و جمعه حق ملاقات دارد. زوجه مطالبه مال دیگری ندارد و باردار نیز نمی‌باشد و عده این طلاق سه طُهر است. احراز شرایط صحت صیغه با دفترخانه می‌باشد. با توجّه به وکالت اعطایی زوج به زوجه، در صورت عدم حضور زوج، زوجه می‌تواند وفق وکالت‌نامه، مراحل طلاق را پیگیری نماید.
رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان می‌باشد.
نظریه :
زوجین دادخواستی مبنی بر صدور حکم طلاق توافقی تقدیم دادگاه نموده‌اند که ضمایم پیوستی آن و تمبر هزینه دادرسی آن تکمیل است واز این حیث ایرادی وارد نیست. دادگاه دستور تعیین وقت و ابلاغ آنرا صادر نموده است و وفق ماده 68 قانون آیین دادرسی مدنی به طرفین ابلاغ می‌گردد. دادگاه تلاش می‌کند تا فی‌مابین طرفین سازش بعمل آورد لیکن مؤفق نمی‌شود و طرفین داور معرفی می‌کنند که نظریه داوری تقدیم دادگاه می‌شود و دادگاه به استناد آن اقدام به صدور گواهی عدم امکان سازش می‌کند.
در رأی صادره تکلیف میزان مهریه و نحوه پرداخت آن و حضانت فرزندان و ملاقات با فرزندان مشترک برای زوجه تعیین و در پایان رأی نیز قید می‌گردد رأی صادره حضوری و قابلیت تجدیدنظرخواهی درمحاکم تجدیدنظر استان را دارد و از این حیث نیز ایرادی وارد نیست.
