چگونه یک وکیل خوب انتخاب کنیم ؟
انتخاب وکیل خوب بسیار دشوار است بدین شرح تا حد ممکن موارد ظاهری مرتبط با انتخاب خوب به شرح ذیل به تفصیل تقدیم می گردد .
1- در وهله باید این مهم بررسی گردد که فرد انتخاب شده وکیل دادگستری می باشد یا خیر در این راستا شما می توانید با دریافت کد ملی از وکیل مربوطه و یا به هر طریقی که به کد ملی ایشان دسترسی پیدا خواهید نمود از وضعیت وکیل دادگستری بودن ، یا اشتغال به شغل وکالت اطلاعات حاصل نمائید .
یعد از دریافت کد ملی وکیل مربوطه ، با کلیک روی این لینک و متعاقباً وارد کردن کد ملی وکیل از وضعیت ایشان آگاهای پیدا خواهید نمود .
«https://adliran.ir/Home/GetLawyer»
مرجع صادر کننده پروانه وکلای دادگستری :
- کانون وکلای دادگستری (نهاد کاملا مستقل و عضو اسکودای جهانی سال تاسیس 1314)
- مرکز وکلا و مشاوران قوه قضائیه (نهاد زیر مجموعه قوه قضائیه سال تاسیس 1379)
کانون وکلای دادگستری : نهادی کاملا مستقل بوده و هیچ نهادی برآن تسلت نداشته و دارای اعتبار جهانی می باشد بدین جهت بسیاری از ایرانیان خارج از کشور و همچنین افرادی که به هر طریقی نیاز به گرفتن وکیل در ایران دارند وکلای کانون وکلای دادگستری را انتخاب می نمایند .
همچنین وکلای کانون وکلای دادگستری از غنای علمی قابل قبولی به جهت مسیری که طی می نمایند بر خوردار می باشند .
مرکز وکلای قوه قضائیه : این نهاد زیز نظر و تحت کنترل قوه قضائیه بوده و مانند کانون استقلال نداشته و عضو هیچ نهاد بین المللی نیست – این نهاد در بدو امر با هدف آموزش مشاور حقوقی تشکیل شده بوده است مع هذا متعاقباً به مشاوران حقوقی پروانه وکالت اعطا نموده و در سالهای اخیر در راستای افزایش وکیل به این نهاد اجازه برگذاری آزمون وکالت داده شده است .
نتجتاً : غنای علمی وکلای کانون وکلای دادگستری نسبت به مرکزوکلا (مشاوران قوه قضائیه ) بیشتر می باشد .
ارم وکلای کانون وکلای دادگستری با ارم مرکز وکلای قوه قضائیه متفاوت می باشد .
یک وکیل خوب می بایست :
1-قوانین اصلی کشور ما را خوب مطالعه کرده و با آنها الفت کامل داشته و همین طور با آرای وحدت رویه و نظریات مشورتی اداره حقوقی قوه قضاییه آشنا باشد. .
2- ضوابط اخلاق عمومی را میداند و آماده پذیرش بایسته های اخلاق حرفه ای است
3- ادبیات حقوقی ما را – اعم از مدنی و کیفری که متأسفانه چندان غنی و وسیع هم نیست – عمدتاً مطالعه کرده است و بـا فقـه حقوقی و قضایی نیز بیگانه نیست.
4- بالاخره جزء گروه – احتمالاً اندکی – نیست که به منظور بهره برداری مالی هر چه بیشتر به وکالت روی آورده اند و بنابراین آداب وکالت از دیدگاه ،آنها روشها و ابزارها و رفتارهایی است که جلب هر چه بیشتر و سریع تر پول را تسهیل کند.
بدیهی است ما گرفتن حق الوکاله و حق المشاوره را بد و غیر اخلاقی نمیدانیم اما طرف خطاب ما کسانی هستند که «وکالت» برای آنها یک ارزش» یا حداقل شغل ارزشی» است و بدون اینکه به پول و امکانات و رفاه ناشی از آن کاملاً بی اعتنا باشند، پول برای آنان «ارزش نیست و به خودی خود موضوعیت ندارد.
